حرقفی اسفنجی

لغت نامه دهخدا

حرقفی اسفنجی. [ ح َ ق َ اِ ف َ ] ( ص نسبی ) ( عضله ٔ... ) عضله کوچکی است واقع در طول شاخه ٔورک و ریشه اعضاء اسفنجی. این عضله در مردان قسمت خلفی کانال ادرار را بالا و عقب نگاه میدارد، و موجب متراکم کردن و زیاد کردن فشار برای خروج ادرار و منی میشود و در زنان باعث تنظیم نعوظ کلیتریس می گردد.

فرهنگ فارسی

عضله کوچکی است واقع در طول شاخه و رک و ریشه اعضائ اسفنجی

پیشنهاد کاربران

بپرس