حرفه خبرنگار

حرفه: خبرنگار ( ایتالیایی: Professione: reporter ) که همچنین با نام مسافر نیز شناخته می شود، یک فیلم هنری درام نئو نوآر ساخت سال ۱۹۷۵ به کارگردانی میکل آنجلو آنتونیونی است. این فیلم که توسط آنتونیونی، مارک پپلو و پیتر ولن نوشته شده است، دربارهٔ یک روزنامه نگار انگلیسی - آمریکایی به نام دیوید لاک ( جک نیکلسون ) است که در حین کار بر روی یک فیلم مستند در چاد، هویت یک تاجر مرده را، غافل از اینکه مَرد مُرده دلال اسلحه است، مال خود می کند. . مسافر با همبازیگری ماریا اشنایدر، واپسین فیلم در میان سه فیلمی است که آنتونیونی با تهیه کننده کارلو پونتی و مترو - گلدوین - مایر، پس از آگراندیسمان و نقطه زابریسکی قرار دادش را بسته بود. این فیلم برای نخل طلای جشنواره فیلم کن رقابت کرد. [ ۱]
• جک نیکلسون در نقش دیوید لاک
• ماریا اشنایدر در نقش دختر
• استیون برکوف در نقش استفن
• ایان هندری در نقش مارتین نایت
• جنی روناکر در نقش راشل لاک
• آمبرویز بیا در نقش آچهبه
• چارلز مولوهیل در نقش دیوید رابرتسون
• José María Caffarel به عنوان نگهبان هتل
• جیمز کمبل در نقش دکتر جادوگر
• Manfred Spies در نقش غریبه آلمانی
• ژان باپتیست تیمله در نقش قاتل
• آنجل دل پوزو به عنوان بازرس پلیس
در یک برداشت طولانی در آغاز فیلم، لاک ( نیکلسون ) در اتاق هتل خود در حال جابه جایی عکس های گذرنامه است، در حالی که نوار ضبط شده ای که گفتگوی میان لاک و رابرتسون را که اکنون مرده پخش می کند. دوربین بدون بریدگی حرکت می کند تا ظاهر زنده رابرتسون را در بالکن، زمانی که لاک در کنار او ظاهر می شود و آن دو به صحبت ادامه می دهند، بگیرد که یک فلاش بک تک شات بدون تقطیع است.
پلان ماقبل آخر فیلم یک شات ردیابی هفت دقیقه ای است که از اتاق هتل لاک شروع می شود و به میدانی خاک آلود و فرسوده نگاه می کند، از میله های پنجره هتل بیرون می رود و به میدان می رود، ۱۸۰ درجه می چرخد و در نهایت به نمای بیرونی نزدیک از فضای داخلی اتاق بازمی گردد. [ ۲]
• مکان هتل در فیلم اوسونا عنوان شده است. با این حال، میدان گاوبازی در میدان به طور قابل تشخیصی میدان گاوبازی در شهر اسپانیایی ورا، در استان آلمریا است. [ ۳] [ ۴] در یک گفتگو که چند دهه ها بعد انجام شد، نیکلسون گفت که آنتونیونی کل هتل را ساخته تا بتواند این نما را بگیرد.
• از آنجایی که فیلمبرداری ممتد و بدون قطع بود، تنظیم دیافراگم لنز امکان پذیر نبود چراکه دوربین از اتاق بیرون و به سمت میدان می رفت. از این رو، برای به حداقل رساندن کنتراست نوری بین روشنایی بیرون و اتاق، فیلم باید در اواخر بعد از ظهر و نزدیک غروب گرفته شود.
• در میدان باد می وزید و خدمه برای اطمینان از حرکت روان دوربین به سکون نیاز داشتند. آنتونیونی سعی کرد دوربین را در یک کره قرار دهد تا باد کمتر آن را تکان دهد، اما این کره از پنجره بیرون نمی رفت. در صحنه، به نظر می رسد که میله ها ممکن است تنظیم شده باشند که با نزدیک شدن دوربین به آنها حذف شوند. [ نیازمند منبع]
• دوربین روی یک مسیر سقفی در اتاق هتل حرکت می کرد و وقتی به بیرون از پنجره می آمد، قرار بود توسط یک قلاب آویزان شده از یک جرثقیل غول پیکر به ارتفاع نزدیک به ۳۰ متر بلند شود. سیستمی از ژیروسکوپ بر روی دوربین تعبیه شده بود تا در حین جابجایی از این مسیر صاف داخلی به جرثقیل بیرون، آن را ثابت نگه دارد.