لغت نامه دهخدا
حرف ملفوظی. [ ح َ ف ِ م َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح جفر، در برابر حرف ملبوبی و حرف مسروری است. و آن حرفی است که نام آن از ترکیب سه حرف پدید آید بشرط آنکه حرف اول و آخرش از دو جنس باشد، چون : الف ( = ا ل ف ) و جیم ( = ج ی م ) و اینها سیزده حرفند و بر دو قسم میباشند: زائدالحرکة که در آنها دو متحرک و یک ساکن باشد چون الف ، و زائدالسکون که در آنها دو ساکن و یک متحرک باشد چون جیم. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). فرهنگ فارسی
و آن حرفی است که نام آن از ترکیب سه حرف تشکیل شود به شرط آنکه حرف اول و آخرش از دو جنس باشد 