حرف مطبق. [ ح َ ف ِ م ُ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در مقابل حرف منفتح. و آنها چهار حرفند: ص. ض. ط. ظ. که هنگام تلفظ آنها حنک ( کام ) زبان را مانند طبقی در خودفراگیرد. سیبویه گفته است : اگر اطباق در «ص » نباشد «س » خواهد بود و اگر در «ظ» نباشد «ذ» خواهد بود و اگر در «ط» نباشد «د» خواهد بود و اصولاً «ض » از میان حروف میرفت. و غیر از این چهار، باقی حروف منفتح میباشند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). حرف مطبق مستعلی نیز باشد. رجوع به حرف مستعلی و اطباق و «مطبق » شود.
