حرف مزید. [ ح َ ف ِ م َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آخرین حرف قافیه است. شمس قیس گوید: آن است که حرف خروج بدان پیوندد و آنرا از بهر آن مزید خواندند که اقصی غایت حروف قافیت در اشعار تازی حرف خروج است و چون در قوافی عجم حرفی بر آن زیادت شود آنرا مزید خوانند. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 202 ).
