حرف ظرف. [ ح َ ف ِظَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) پساوند ظرف. شمس قیس گوید: دال و الف و نونی است که در اواخر اسماء فایده ٔظرفیت دهد، چنانکه قلمدان و نمکدان و آبدان. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 175 ). رجوع به «دان » شود.
فرهنگ فارسی
و آن دال و الف و نونی است که در اواخر اسمائ فایده ظرفیت دهد
