حرف تفضیل. [ ح َ ف ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شمس قیس گوید: تاء و راء است که در اواخر صفات معنی ترجیح و تفضیل دهد، چنانکه عالم ترو توانگرتر. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 167 ).
فرهنگ فارسی
و آن تائ و رائ است که در اواخر صفات معنی ترجیح و تفضیل دهد
