حرف تعدیت. [ ح َ ف ِ ت َ ی َ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حرفی که فعل لازم را متعدی سازد و آن الف و نون است. شمس قیس گوید: در اواخر اوامر صحیحه فایده تعدیت دهد، چنانکه بخندان و بگریان و برخیزان. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 175 ).
