حرف ترتیب. [ ح َ ف ِ ت َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حرفی که از عدد اصلی ، عدد ترتیبی سازد، و آن «ام » است که درپایان اعداد فارسی درآید. شمس قیس آنرا حرف عدد نامیده گوید: میمی مفرد است که در اواخر اعداد تتمیم عدد ( مقدم ) فایده دهد، چنانکه دوم و سوم و چهارم. و درلغت عرب صیغت ثالث و رابع و خامس را متمم ما یلیه من العدد خوانند یعنی چون گفتی دوم یکی که مقدم است بدین عدد دو شد، و چون گفتی سوم دو عدد که پیش از این است بدین سه شد، و بر این قضیت بایستی که یکم نگفتندی از بهر آنکه پیش از یکی هیچ نیست که یکی متمم آن شود الا آنکه چون مخصص مطلق عدد است این اطلاق بر وی روا داشته اند. ( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 174 ).
فرهنگ فارسی
حرفی که از عدد اصلی عدد ترتیبی سازد و آن ام است که در پایان اعداد فارسی در آید
