فلک در سایه پرّ حواصل
زمین را پرّ طوطی کرد حاصل.
پس گفته است :
کرا دانی تو اندر کل عالم
چنو فرزانه مقبول و مقبل.
و خاقانی گفته است :
نشاید بردن انده جز به انده
نشاید کوفت آهن جز به آهن.
پس گفته است :
دلم آبستن خرسندی آمد
اگر شد مادر روزی سترون.
و اگر شاعر الف تأسیس را مراعات کند آنرا لزوم مالایلزم خوانند، چنانکه ملقابادی گفته است :
تابنده دو ماه از دو بناگوش تو هموار
وز دو رخ رخشنده خریدار و ترازو
با ران و سرین سار هیونانی و گوران
با چشم گوزنانی و با گردن آهو.
( المعجم فی معاییر اشعارالعجم ص 198 ).