حرف انداز

لغت نامه دهخدا

حرف انداز. [ ح َ اَ ] ( نف مرکب ) سخن گو. متکلم. || دونده در سخن دیگران. عیار در سخن.

فرهنگ فارسی

سخن گو متکلم

پیشنهاد کاربران

بپرس