حرجوج

لغت نامه دهخدا

حرجوج. [ ح ُ ] ( ع ص ، اِ ) ناقه فربه و دراز بر روی زمین. || ناقه سخت. || ناقه لاغر باریک. ( منتهی الارب ). حُرْج. حُرْجُج. اشتر باریک میان. ( مهذب الاسماء ). ج ، حراجیج.

فرهنگ فارسی

ناقه سخت ناقه لاغر باریک

پیشنهاد کاربران

بپرس