حربی

/harbi/

مترادف حربی: جنگاور، جنگجوی، جنگنده، رزم آرا، جنگی، رزمی

متضاد حربی: بزمی

معنی انگلیسی:
martial, military, pertaining to war

لغت نامه دهخدا

حربی. [ ح َ ] ( ص نسبی ) منسوب به حَرْب. جنگی. || مقابل ذِمّی. یکی از کافرانی که با مسلمانان عهد و پیمان ندارند. خلاف عهدی ، مسالم ، معاهد، ذمی. کافر که با مسلمین در سلم نیست. کافری که در دارالحرب زندگی کند.

حربی. [ ح َ با ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ حَریب. || ج ِ حَرِب. ( منتهی الارب ).

حربی. [ ح ُ ] ( ص نسبی ) منسوب به حُرْب. ( سمعانی ).

حربی. [ح َ ] ( ص نسبی ) منسوب به حرب ، نام مردی. ( سمعانی ).

حربی. [ ح َ ] ( ص نسبی ) منسوب به حربیة، نام محله ای به بغداد. ( سمعانی ).

حربی. [ ح َ رَ با ] ( ع اِ ) واحَرَبی ̍؛ واحَرَباء! یا اسفی. ( منتهی الارب ).

حربی. [ ح َ با ] ( اِخ ) نام قصبه کوچکی است که در بین بغداد و تکریت واقع گشته. یاقوت گوید در اقصای دجیل است ، منسوجات نخی ضخیم آن شهرت یافته و برخی از دانشمندان بدان منسوبند. رجوع به معجم البلدان و قاموس الاعلام ترکی شود.

حربی. [ ح َ ] ( اِخ ) مردی است که در صنعت کیمیا بحث کرده و گویند به عمل اکسیر تام دست یافته است. ( ابن الندیم ).

حربی. [ ح َ ] ( اِخ ) ابراهیم بن اسحاق زاهد نحوی لغوی. اصلش مروزی است و به حربیه بغداد منسوبست. در 198 هَ. ق. بزاد، و در 285 هَ. ق. درگذشت. ( سمعانی ) ( معجم البلدان ). او راست : دلائل النبوة. غریب الحدیث. مناسک الحج. اتباع الاموات. کتاب الادب. کتاب التیمم. الحمام و آدابه. ذم الغیبة. سجودالقرآن. القضاة و الشهود. المغازی. الهدایا. ( هدیة العارفین ج 1 ص 4 ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - منسوب به حرب جنگی : کوس حربی . ۲ - جنگنده رزمنده مرد حربی . ۳ - یا کافر حربی . یا کافر حربی . کسی که اهل کتاب ( مسلمان مسیحی یهودی زردشتی ) نباشد. درین صورت مسلمانان او را بقبول اسلام دعوت کنند و در صورت عدم قبول با او میجنگند و او را میکشند. ۴- گوشه ای از ماهور . ۵ - گوشه ای در راست پنجگاه .
ابراهیم بن اسحاق زاهد نحوی لغوی اصلش مروزی است و به حربیه بغداد منسوب است

فرهنگ عمید

۱. مربوط به جنگ، جنگی.
۲. در حال جنگ، جنگنده.
۳. (اسم ) (موسیقی ) گوشه ای در دستگاه ماهور.

پیشنهاد کاربران

بپرس