حرامزادهٔ راینلاند ( به آلمانی: Rheinlandbastard ) اصطلاحی خفت بار و نژادپرستانه در آلمان نازی بود که به آفریقایی - آلمانی هایی گفته می شد که فرزندان خدمه ارتش فرانسه ساکن در راینلاند در هنگام اشغال این منطقه توسط فرانسه پس از جنگ جهانی یکم بودند. این فرزندان که دارای تبار آلمانی و نیز آفریقایی بودند از دیدگاه رژیم نازی خفتی برای نژاد برتر به شمار می رفتند و از این رو با آن ها به شکلی متفاوت از آنچه نازی ها با سیاه پوستان دیگر کشورها انجام دادند برخورد می شد ( بنگرید به اذیت و آزار سیاه پوستان در آلمان نازی ) .
پس از ۱۹۳۳، طبق سیاست های نژدی آلمان حرامزاده های راینلند آزار و تعقیب می شدند؛ عده ای از ایشان ناچار به عقیم سازی اجباری شدند؛ و عده ای دیگر نیز به اردوگاه های کار اجباری همچون ماوتهاوزن فرستاده شدند.
پس از جنگ نخست جهانی و با شکست آلمان، ارتش فرانسه عده ای از سربازان خود را برای اشغال راینلند در نزدیکی خاک خود و آلمان در پی تفاهم مثلث فرستاد. بسیاری از این سربازان از سیاه پوستان مشغول در ارتش فرانسه بودند. عده ای از ایشان بعدها با زنان آلمانی ازدواج کرده و از ایشان دارای فرزند شدند، یا آنکه فرزندانی به دور از پیوند ازدواج پدیدآوردند. به گفته تاریخ دان بریتانیایی ریچارد جی. ایوانز، تعداد این فرزندان بیشتر از پانصد تا ششصد تن نبوده است. [ ۱]
برای بسیاری از آلمانی ها با باورهای سیاسی گوناگون، راینلند بخشی از خاک آلمان به شمار می رفت و هر گونه همکاری و هم باشی با اشغالگران به دیده خیانت نگریسته می شد؛ اگرچه از لحاظ قانونی بلااشکال بود. این تفکر باعث شد که حتی آدولف هیتلر در کتاب نبرد من خود از کودکانی که از روابط میان آلمانی ها و مردان سیاه پوست پدید آمده بودند به عنوان آلوده شدن نژاد سفید توسط «خون سیاهان در راین در قلب اروپا» یاد کند. [ ۲] او بر این باور بود که «یهودیان مسئول آوردن سیاهان به راینلند بودند، با این اندیشه که بتوانند نژاد سفید را – که از آن بیزار هستند – حرام زاده کنند و ارزش فرهنگی و سیاسیش را چنان پایین بیاورند که بتوانند بر آن چیره شوند. »[ ۳] او همچنین چنین القا کرد که این فرزندان نتیجه نقشه ای از پیش طراحی شده توسط فرانسه بودند چرا که جمعیت فرانسه به فزونی در حال «سیاه پوست شدن» بود. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از ۱۹۳۳، طبق سیاست های نژدی آلمان حرامزاده های راینلند آزار و تعقیب می شدند؛ عده ای از ایشان ناچار به عقیم سازی اجباری شدند؛ و عده ای دیگر نیز به اردوگاه های کار اجباری همچون ماوتهاوزن فرستاده شدند.
پس از جنگ نخست جهانی و با شکست آلمان، ارتش فرانسه عده ای از سربازان خود را برای اشغال راینلند در نزدیکی خاک خود و آلمان در پی تفاهم مثلث فرستاد. بسیاری از این سربازان از سیاه پوستان مشغول در ارتش فرانسه بودند. عده ای از ایشان بعدها با زنان آلمانی ازدواج کرده و از ایشان دارای فرزند شدند، یا آنکه فرزندانی به دور از پیوند ازدواج پدیدآوردند. به گفته تاریخ دان بریتانیایی ریچارد جی. ایوانز، تعداد این فرزندان بیشتر از پانصد تا ششصد تن نبوده است. [ ۱]
برای بسیاری از آلمانی ها با باورهای سیاسی گوناگون، راینلند بخشی از خاک آلمان به شمار می رفت و هر گونه همکاری و هم باشی با اشغالگران به دیده خیانت نگریسته می شد؛ اگرچه از لحاظ قانونی بلااشکال بود. این تفکر باعث شد که حتی آدولف هیتلر در کتاب نبرد من خود از کودکانی که از روابط میان آلمانی ها و مردان سیاه پوست پدید آمده بودند به عنوان آلوده شدن نژاد سفید توسط «خون سیاهان در راین در قلب اروپا» یاد کند. [ ۲] او بر این باور بود که «یهودیان مسئول آوردن سیاهان به راینلند بودند، با این اندیشه که بتوانند نژاد سفید را – که از آن بیزار هستند – حرام زاده کنند و ارزش فرهنگی و سیاسیش را چنان پایین بیاورند که بتوانند بر آن چیره شوند. »[ ۳] او همچنین چنین القا کرد که این فرزندان نتیجه نقشه ای از پیش طراحی شده توسط فرانسه بودند چرا که جمعیت فرانسه به فزونی در حال «سیاه پوست شدن» بود. [ ۴]
wiki: حرامزاده راینلاند