[ویکی فقه] فعل دارای حرمتِ غیر مشروط به چیز دیگر را حرام مطلق گویند.
حرام مطلق، مقابل حرام مشروط می باشد و عبارت است از فعل حرامی که حرمت آن متوقف و مشروط به شرطی نمی باشد؛ یعنی بعد از پیدایش شرایط تکلیف، حرمت آن به وجود چیز دیگری مشروط نیست، مثل: دروغ گفتن و غیبت کردن.
حرام مطلق، مقابل حرام مشروط می باشد و عبارت است از فعل حرامی که حرمت آن متوقف و مشروط به شرطی نمی باشد؛ یعنی بعد از پیدایش شرایط تکلیف، حرمت آن به وجود چیز دیگری مشروط نیست، مثل: دروغ گفتن و غیبت کردن.
wikifeqh: حرام_مطلق