حرام غیری

[ویکی فقه] فعل حرام به واسطه مفسده موجود در فعل مرتبط با آن را حرام غیری گویند.
حرام غیری، مقابل حرام نفسی بوده، و به فعلی گفته می شود که خودش مورد غضب مولا نبوده و مفسده ملزمه مفسده ای که ترک آن واجب بوده و شارع اذن در فعل آن نداده ندارد، اما از آن جا که مقدمه حرام دیگری است که دارای مفسده ملزمه است این فعل نیز که مقدمه آن قرار گرفته، مفسده غیری پیدا کرده و حرام غیری می گردد؛ به بیان دیگر، حرام غیری، ذاتاً حرام نیست، بلکه به واسطه مفسده موجود در غیر، حرام گردیده است؛ مثل مقدمات فعل حرام، و حرمت نماز در مکان یا لباس غصبی .
اختلاف در حرمت شرعی
در این که حرام غیری حرمت عقلی دارد، اختلافی نیست، اما در حرمت شرعی آن و این که آیا شارع مستقل از حکم عقل، به حرمت آن حکم کرده است یا نه، اختلاف وجود دارد.