حراقت

لغت نامه دهخدا

حراقت. [ ح ِ ق َ ] ( ع مص ) سوزش و سوختگی ، مگر در کتب معتبره لغات اینطور به الف بنظر نیامده. ( غیاث ). رجوع به حراقه شود.

حراقة. [ ح َ ق َ ] ( ع مص ) حریق. آتش سوزی. سوختن : حراقه نفت ؛ نفت سوختن و نفت سوزی. حراقه بارود؛ باروت سوزی. ( دُزی ). رجوع به حراقت شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس