حراف
/harrAf/
مترادف حراف: پرچانه، پرحرف، پرگو، زیاده گو، حرف فشان، بیهوده گو، چاخان، مکثار، وراج، زبان آور، سخنران، نطاق
متضاد حراف: کم حرف، گزیده گو
برابر پارسی: پرچانه، پرگو، سخنور، پر چونه، پر گفتار
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
حراف. [ ح َرْ را ] ( از ع ، ص ) در تداول فارسی زبانان ، تیززبان. طلیق اللسان. فصیح. گویا از کلمه حرف عربی که در تداول فارسی بمعنی سخن است این وصف ساخته شده.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
جدول کلمات
مترادف ها
پر حرف، حراف
پیشنهاد کاربران
گزافه گو
حَرَّاف: در فارسی به معنی :خوش سخن = eloquent
حَرَّاف: در عربی معاصر: کثیر التحریف =وراج، بیهوده گو، زیاد دروغ میگه، زیاد جعل میکند . . .
حَرَف: از مسیر اصلی کنار رفت، کج رفت، متفاوت شد، متخاصم شد، ضد شد. . .
... [مشاهده متن کامل]
حَرَّف: بااصرار؛ سخن را ( حرف - کلام - قول - معنی - قانون - دین - روایت - کلمه - لفظ - شنیدنی . . . ) تغییرکرد ومعکوس یا مبهم کرد؛
جابه جا کرد؛وارونه معنی وتفسیر کرد. . .
إنحراف
تحریف
مُنحَرِف
مُنحَرَف
استحرف
استحراف
مستحرف
حریف
. . .
أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ یُؤْمِنُوا لَکُمْ وَ قَدْ کانَ فَریقٌ مِنْهُمْ یَسْمَعُونَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ75
فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ
حَرَّاف: در عربی معاصر: کثیر التحریف =وراج، بیهوده گو، زیاد دروغ میگه، زیاد جعل میکند . . .
حَرَف: از مسیر اصلی کنار رفت، کج رفت، متفاوت شد، متخاصم شد، ضد شد. . .
... [مشاهده متن کامل]
حَرَّف: بااصرار؛ سخن را ( حرف - کلام - قول - معنی - قانون - دین - روایت - کلمه - لفظ - شنیدنی . . . ) تغییرکرد ومعکوس یا مبهم کرد؛
جابه جا کرد؛وارونه معنی وتفسیر کرد. . .
إنحراف
تحریف
مُنحَرِف
مُنحَرَف
استحرف
استحراف
مستحرف
حریف
. . .
أَ فَتَطْمَعُونَ أَنْ یُؤْمِنُوا لَکُمْ وَ قَدْ کانَ فَریقٌ مِنْهُمْ یَسْمَعُونَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ75
فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ
حراف
سخن ور زبان آور پرگفتار
سخن ور زبان آور پرگفتار
زیاده گو
پر خرف
حراف haraf , آنکه در گفتن کم نیاورد ، حریف در محاوره زبانی