حرائری. [ ح َ ءِ ] ( اِخ ) ( سلیمان... ) متولد 1824 م. و متوفی 1870 م. ابوالربیع عبده سلیمان بن علی الحرائری الحسنی. اصل وی از یک خانواده ایرانی است که به شمال افریقیه سکونت گزیدند. به تونس متولد شد وعلوم دینی را نخست بر علماء وطن خویش آموخت و سپس به پزشکی و طبیعی و ریاضیات و زبان فرانسه پرداخت و در سال 1840 م. بای تونس او را به منصب ریاست کتاب درآن مملکت منصوب کرد، و پس از شش سال به پاریس رفت ودر آنجا در آموزشگاه زبانهای شرقی به معلمی زبان عربی پرداخت. و در آن اثناء به مدیری روزنامه «برجیس باری » که آنرا کنت رشید الدحداح تأسیس کرده بود منصوب شد و چند کتاب عربی در علوم جدید در آن منتشر کرد: 1- رسالة فی الحوادث الطبیعیة و الظواهر الجویة، به سال 1862 م./ 1278 هَ. ق. 2- عرض البضائع، در معرفی نمایشگاه پاریس در 1867 م. 3- القول المحقق فی تحریم البن المحرق. و نیز معلقات ابن المعظم را منتشر ساخت. ( معجم المطبوعات از تاریخ الصحافة العربیة ج 2 ص 119 و الاَّداب العربیة فی القرن التاسععشر ج 1 ص 103 ).
