حذوه
لغت نامه دهخدا
حذوة. [ ح ُذْ وَ ] ( ع اِ ) پاره گوشت. حذیة. || مقابل. برابر. ( منتهی الارب ). حذاء. حِذوة. حذو. حذة.
حذوة. [ ح َذْ / ح ِذْ / ح ُذْ وَ ] ( ع اِ ) چرم پاره ای که وقت چرم بریدن کفشگران برآید و پیش آنها جمع گردد. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید