حذلمه

لغت نامه دهخدا

( حذلمة ) حذلمة. [ ح َ ل َ م َ ] ( ع مص ) شتافتن. ( از منتهی الارب ).اسراع. || چون غلطانی رفتن. || حذلمه فرس ؛ نیکو کردن اسب را. || تراشیدن ، چنانکه چوب را. || پر کردن ، چنانکه مشک را. || تیز گردانیدن. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس