[ویکی شیعه] حدیث قاروره، حدیثی از پیامبر(ص) خطاب به ام المومنین ام سلمه در مورد روز شهادت امام حسین(ع). قاروره به معنای ظرف یا شیشه است، بسیاری از مورخین و محدثین اهل سنت نیز این حدیث را روایت کرده اند.
پیامبر (ص)، مقداری از خاک کربلا را به ام سلمه داده بود و او نیز آن را در شیشه ای نگهداری می کرد. حضرت فرموده بود هر گاه دیدی که این خاک، به خون تبدیل شد، بدان که فرزندم امام حسین (ع) به شهادت رسیده است. روزی ام سلمه در خواب، رسول خدا را با چهر ای غمگین و لباسی خاک آلود دید، که حضرت به او فرمود: از کربلا و از دفن شهدا می آیم. ناگهان از خواب برخاست، نگاه به آن شیشه کرد، خاک را خونین یافت، دانست که حسین(ع) شهید شده است. آنگاه شیون و زاری نمود و وقتی همسایه ها آمدند، ماجرا را برای آنان بیان کرد.
صدای همسایه ها به شیون و غوغا برخاست به طوری که گریه و زاری شهر مدینه را چنان در بر گرفت که تا آن زمان دیده نشده بود. این ماجرا در روایات، به حدیث قاروره معروف است.
پیامبر (ص)، مقداری از خاک کربلا را به ام سلمه داده بود و او نیز آن را در شیشه ای نگهداری می کرد. حضرت فرموده بود هر گاه دیدی که این خاک، به خون تبدیل شد، بدان که فرزندم امام حسین (ع) به شهادت رسیده است. روزی ام سلمه در خواب، رسول خدا را با چهر ای غمگین و لباسی خاک آلود دید، که حضرت به او فرمود: از کربلا و از دفن شهدا می آیم. ناگهان از خواب برخاست، نگاه به آن شیشه کرد، خاک را خونین یافت، دانست که حسین(ع) شهید شده است. آنگاه شیون و زاری نمود و وقتی همسایه ها آمدند، ماجرا را برای آنان بیان کرد.
صدای همسایه ها به شیون و غوغا برخاست به طوری که گریه و زاری شهر مدینه را چنان در بر گرفت که تا آن زمان دیده نشده بود. این ماجرا در روایات، به حدیث قاروره معروف است.
wikishia: حدیث_قاروره