[ویکی فقه] حدیث شُفعه حدیثی است که بیانگر حکم شفعه است.
مراد از حدیث شفعه در کلمات فقها این روایت منقول از امام صادق علیه السّلام است: «قَضی رَسولُ اللَّهِ صلّی اللَّه علیه و آله بالشُّفْعَةِ بَیْنَ الشُّرَکاءِ فِی الأرَضینَ و المَساکِن؛
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله در زمین و مسکن میان چند شریک به ثبوت شفعه حکم کردند.»
فقها در مقام اثبات حق شفعه برای شریک به حدیث یاد شده استناد کرده اند.
مراد از حدیث شفعه در کلمات فقها این روایت منقول از امام صادق علیه السّلام است: «قَضی رَسولُ اللَّهِ صلّی اللَّه علیه و آله بالشُّفْعَةِ بَیْنَ الشُّرَکاءِ فِی الأرَضینَ و المَساکِن؛
رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله در زمین و مسکن میان چند شریک به ثبوت شفعه حکم کردند.»
فقها در مقام اثبات حق شفعه برای شریک به حدیث یاد شده استناد کرده اند.
wikifeqh: حدیث_شفعه