حدود اقترانی شرطی

[ویکی فقه] حدود اقترانی شرطی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای اجزای تشکیل دهنده مقدمات قیاس اقترانی شرطی است.
یکی از اقسام حدود قیاس، حدود اقترانی شرطی است و آن عبارت است از: اجزای تشکیل دهنده مقدمات قیاس شرطی که عبارت اند از: مقدم (قضیه مقدم)، تالی (قضیه تالی) و حد وسط. توضیح هر یک از این حدود بدین صورت است: ۱. حد اصغر، و آن حدی است که در نتیجه قیاس، مقدم واقع می شود. ۲. حد اکبر، و آن حدی است که در نتیجه قیاس، تالی واقع می شود. ۳. حد اوسط، و آن، حد مشترک، و جزئی از مقدم یا تالی است که تکرار و از نتیجه حذف می شود؛ مانند: «هر کس عاقل باشد به قدر کفایت قانع است» و «هر کس به قدر کفایت قانع باشد بی نیاز است»؛ نتیجه می دهد: «پس هر کس عاقل باشد بی نیاز است». بنابراین در این قیاس شرطی، عبارت «هر کس عاقل باشد» حد اصغر، و «بی نیاز است» حد اکبر و «به قدر کفایت قانع باشد» حد اوسط است.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• مظفر، محمدرضا، المنطق.
۱. ↑ مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۲۸۰.۲. ↑ مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۵۱۰.
...