حد روش ( با تلفظ /ʁoʃ/ ) به کمترین فاصلهٔ بین یک قمر که فاقد استحکام کششی است — یعنی تنها به واسطهٔ نیروی گرانش خودش منسجم مانده — و یک جسم سماوی دیگر گفته می شود که موجب فروپاشی قمر نگردد. [ ۱] فروپاشی قمر به علت نیروی کشندی حاصل از جسم سماوی دوم و بیشترشدن آن از جاذبهٔ خودی قمر رخ می دهد.
ماهواره ها ( قمرهای مصنوعی ) کوچکتر از آن هستند که متحمل نیروی کشندی قابل توجهی شوند. [ ۲]
اگر قمر و سیاره ( جرم سماوی اصلی ) دارای چگالی یکسانی باشند، حد روش حدود ۲٫۵ برابر شعاع سیاره تخمین زده می شود. [ ۳]
این حد نخستین بار توسط اخترشناس فرانسوی ادوارد روش ( ۱۸۲۰–۱۸۸۳ میلادی ) محاسبه شد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفماهواره ها ( قمرهای مصنوعی ) کوچکتر از آن هستند که متحمل نیروی کشندی قابل توجهی شوند. [ ۲]
اگر قمر و سیاره ( جرم سماوی اصلی ) دارای چگالی یکسانی باشند، حد روش حدود ۲٫۵ برابر شعاع سیاره تخمین زده می شود. [ ۳]
این حد نخستین بار توسط اخترشناس فرانسوی ادوارد روش ( ۱۸۲۰–۱۸۸۳ میلادی ) محاسبه شد. [ ۲]
wiki: حد روش