حجیت مفهوم مخالف

[ویکی فقه] وجود یا عدم وجود مفهوم مخالف برای هر یک از انواع قضایا را حجیت مفهوم مخالف گویند.
حجیت مفهوم مخالف، مقابل حجیت مفهوم موافق و به معنای اعتبار مفهوم مخالف نزد شنونده و گوینده و صحت استناد و احتجاج به آن از سوی آن دو است.برای مثال، اگر متکلم و یا مولا بگوید: «ان احسن صدیقک فاحسن الیه؛ اگر دوستت به تو نیکی کرد به وی نیکی کن»، مفهوم مخالف این قضیه این است که اگر از سوی دوستت احسان نشدی، به وی احسان نکن؛ بنابراین، اگر شنونده و یا عبد به مفهوم مخالف این جمله و قضیه عمل کرد، متکلم یا مولا حق اعتراض به وی را ندارد.
عناوین مرتبط
۱. ↑ مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، محمدی، ابوالحسن، ص۷۴. ۲. ↑ مناهج الاصولیین، حسن، خلیفه بابکر، ص (۲۵۳-۲۵۰).
منبع
...