حجیت قیاس منصوص العله

[ویکی فقه] حجیت قیاس منصوص العلة. حجیت قیاس منصوص العلة به صحّت استناد به قیاس منصوص العله در استنباط حکم شرعی اطلاق می شود.
حجیت قیاس منصوص العلة، به معنای صحت تمسک به آن، به منظور سرایت دادن حکم از اصل به فرع استنباط حکم شرعی فرع است، که لازمه آن، منجّزیت در صورت اصابت به واقع و معذّریت در صورت عدم اصابت به واقع است.

[ویکی فقه] حجیت قیاس منصوص العلة به صحّت استناد به قیاس منصوص العله در استنباط حکم شرعی اطلاق می شود.
حجیت قیاس منصوص العلة، به معنای صحت تمسک به آن، به منظور سرایت دادن حکم از اصل به فرع استنباط حکم شرعی فرع است، که لازمه آن، منجّزیت در صورت اصابت به واقع و معذّریت در صورت عدم اصابت به واقع است.
نظر علمای شیعه
عالمان شیعه درباره حجیت این قیاس اختلاف دارند؛ بعضی مطلقا آن را حجت ندانسته و برخی دیگر آن را مطلقا حجت می دانند. گروهی نیز در صورتی آن را حجت دانسته اند که دلیل خارجی بر عمومیت علت دلالت کند. بیشتر علمای شیعه به حجیت قیاس منصوص العله اعتقاد دارند و برخی از آنها حجیت آن را از باب حجیت ظواهر می دانند نه از باب عمل به قیاس.
نظر علمای سنی
میان علمای سنی نیز در این که آیا حجیت قیاس منصوص العلة به خاطر حجیت قیاس است یا حجیت ظواهر، اختلاف وجود دارد؛ برخی بر این اعتقادند که در فرض ذکر علت حکم در قیاس، سرایت حکم به موارد دیگر به خاطر عموم لفظی (عموم تعلیل) است نه قیاس؛ اما گروهی دیگر بر این باورند که تنها از طریق تعبد به قیاس می توان حکم آن را به موارد دیگر سرایت داد و جمعی هم به تفصیل معتقد شده اند.
عناوین مرتبط
...