حجرالشغری. [ ح َ ج َ رُش ْ ش َ را ] ( ع اِ مرکب ) یاقوت گوید: الغین و الشین معجمتان وراء بوزن سکری و رواه العمرانی بالزای و الاول اکثر و لم اجد فی کتب اللغة کلمة علی شغز الا ماذکره الازهری عن ابن الاعرابی ان الشغیزة المخیط یعنی المسلة عربیة سمعها الازهری بالبادیة. و اما الراء فیقال شغرالکلب اذا رفع احدی رجلیه لیبول. و شغر البلد اذا خلا من الناس و فیه غیر ذلک. و هو حجر بالمعرف و قیل مکان... ( معجم البلدان ج 3 ص 225 ). و صاحب منتهی الارب گوید: حجر الشغری ، سنگی است نزدیک مکه که از آن بر ستور سوار شوند و سنگی است که سگان بر آن شاشند.
