حجر شغلان. [ ح َ ج َرِ ش ُ ] ( اِخ ) بضم الشین المعجمة و سکون الغین المعجمة ایضاً و آخره نون حصن فی جبل اللکام قرب انطاکیةمشرف علی بحیرة یغرا، و هو للداویة من الفرنج و هم قوم حبسوا انفسهم علی قتال المسلمین و منعوا انفسهم النکاح فهم بین الرهبان و الفرسان. ( معجم البلدان ) دمشقی گوید: و من الثغور الساحلیة الجبلیة، در کوش و در بساک و بغراس و حجر شغلان و اسکندرونة. ( نخبة الدهر ص 206 ). و حجر السغلان با سین مهمله نیز آمده است.
