حجر البسر

لغت نامه دهخدا

حجرالبسر. [ ح َ ج َ رُل ْ ب ُ ] ( ع اِ مرکب ) ابن البیطار در مفردات گوید: قال ابوالعباس الحافظ: یقال بالباء الواحدة من اسفل مضمومة و السین مهملة و الراء اسم لحجر ابیض علی شکل ماعظم من الدرالکبیر و ینفع من الحصاء یوجد فی بحر الحجاز و زعم بعضهم انه یدرالبول اذا علق علی موضع المثانة من الخارج و یقوی القلب و منه مایکون الی الزرقة و یوجد ببحر جدة متکونا فی صدفة کبیرة مستدیرة علی شکل الصدف المعروف بالحافر الا انه اکثف منه بکثیر - انتهی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) صدف نوعی نرم تن از دسته شکمپاییان که شبیه مخروطی است و دهانه اش دارای سرپوش میباشد و جزو خانواده توبینینه است .

پیشنهاد کاربران

بپرس