[ویکی نور] سید محمدباقر حجتی، فرزند مرحوم حجت الاسلام سید محمد حجتی، در 25 اسفندماه 1311 در بابل متولد شد.
جدشان آیت الله سید محمدباقر حجتی، از مراجع تقلید در مازندران و از شاگردان آیات عظام سید محمدکاظم طباطبایی و محمدکاظم خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی در حوزه علمیه نجف بوده است. پدر دکتر حجتی از علما و ائمه جماعت خوش نام شهرستان بابل بود.
تحصیلات رسمی سید محمدباقر حجتی از زبان خودشان به قرار زیر است:
«من از همان اوان کودکی در کنار پدرم (پدرم امام جماعت یکی از مساجد بابل بود و مجلس تفسیر قرآن نیز داشت) بودم و عشق و علاقه به قرآن، از همان دوره در من ایجاد شد. به همین دلیل بعد از چند سال تحصیل در حوزه بابل به قصد ادامه تحصیلات حوزوی، به مدرسه مروی تهران رفتم. در همان زمان به دانشگاه تهران راه یافتم و بعد از اخذ مدرک لیسانس، وارد مقطع دکترا شدم (در آن زمان دوره فوق لیسانس وجود نداشت). در سال 1346 با ارائه پایان نامه موفق به اخذ درجه دکترا در رشته فلسفه شدم».
سید محمدباقر حجتی در کنار تحصیل در رشته الهیات در دانشگاه تهران، به تحصیل علوم قرآنی و حدیث در حوزه علمیه مشغول بود. وی در طی این دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروی، همچون سید صدرالدین رضوی، حاج میرزا ابوالقاسم گرجی، علامه شعرانی، محمدتقی جعفری، مرتضی مطهری، میرزا باقر آشتیانی، سید ابوالقاسم رفیعی قزوینی و... به تلمذ و تحصیل می پرداخت و در بیرون از مدرسه نیز سیر حکمت و فلسفه اسلامی را نزد علامه مرتضی مطهری دنبال می کند.
هم زمان با تحصیل در مدرسه مروی، با تشویق دوستان و آشنایان، در آزمون ورودی دانشکده معقول و منقول - که اکنون با نام دانشکده الهیات و معارف شناخته می شود - شرکت می کند و به جمع دانشجویان رشته فقه و مبانی علوم اسلامی دانشگاه تهران می پیوندد. دوره لیسانس را در محضر استادان نامی دانشکده، همچون میر جلال الدین محدث ارموی، مهدی الهی قمشه ای، سید مهدی حمیدی، سید محمدباقر سبزواری، احمد ناظرزاده کرمانی، سید کمال الدین نوربخش، محمدباقر هوشیار، محمد عبده بروجردی، مجتبی مینوی، سید حسن تقی زاده و دیگران، با کسب امتیازات و نمرات عالی به پایان می برد و دوره دکترا را نیز در رشته حکمت و فلسفه اسلامی همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام می رساند. در دوره دکترا نیز از محضر استادان شیخ محمدعلی حکیم، حاج حسینعلی راشد، محمود شهابی، غلامحسین صدیقی و احمد فردید استفاده می کند.
جدشان آیت الله سید محمدباقر حجتی، از مراجع تقلید در مازندران و از شاگردان آیات عظام سید محمدکاظم طباطبایی و محمدکاظم خراسانی و ملا عبدالله مازندرانی در حوزه علمیه نجف بوده است. پدر دکتر حجتی از علما و ائمه جماعت خوش نام شهرستان بابل بود.
تحصیلات رسمی سید محمدباقر حجتی از زبان خودشان به قرار زیر است:
«من از همان اوان کودکی در کنار پدرم (پدرم امام جماعت یکی از مساجد بابل بود و مجلس تفسیر قرآن نیز داشت) بودم و عشق و علاقه به قرآن، از همان دوره در من ایجاد شد. به همین دلیل بعد از چند سال تحصیل در حوزه بابل به قصد ادامه تحصیلات حوزوی، به مدرسه مروی تهران رفتم. در همان زمان به دانشگاه تهران راه یافتم و بعد از اخذ مدرک لیسانس، وارد مقطع دکترا شدم (در آن زمان دوره فوق لیسانس وجود نداشت). در سال 1346 با ارائه پایان نامه موفق به اخذ درجه دکترا در رشته فلسفه شدم».
سید محمدباقر حجتی در کنار تحصیل در رشته الهیات در دانشگاه تهران، به تحصیل علوم قرآنی و حدیث در حوزه علمیه مشغول بود. وی در طی این دوران در محضر استادان بنام مدرسه مروی، همچون سید صدرالدین رضوی، حاج میرزا ابوالقاسم گرجی، علامه شعرانی، محمدتقی جعفری، مرتضی مطهری، میرزا باقر آشتیانی، سید ابوالقاسم رفیعی قزوینی و... به تلمذ و تحصیل می پرداخت و در بیرون از مدرسه نیز سیر حکمت و فلسفه اسلامی را نزد علامه مرتضی مطهری دنبال می کند.
هم زمان با تحصیل در مدرسه مروی، با تشویق دوستان و آشنایان، در آزمون ورودی دانشکده معقول و منقول - که اکنون با نام دانشکده الهیات و معارف شناخته می شود - شرکت می کند و به جمع دانشجویان رشته فقه و مبانی علوم اسلامی دانشگاه تهران می پیوندد. دوره لیسانس را در محضر استادان نامی دانشکده، همچون میر جلال الدین محدث ارموی، مهدی الهی قمشه ای، سید مهدی حمیدی، سید محمدباقر سبزواری، احمد ناظرزاده کرمانی، سید کمال الدین نوربخش، محمدباقر هوشیار، محمد عبده بروجردی، مجتبی مینوی، سید حسن تقی زاده و دیگران، با کسب امتیازات و نمرات عالی به پایان می برد و دوره دکترا را نیز در رشته حکمت و فلسفه اسلامی همان دانشگاه با احراز مقام اول به اتمام می رساند. در دوره دکترا نیز از محضر استادان شیخ محمدعلی حکیم، حاج حسینعلی راشد، محمود شهابی، غلامحسین صدیقی و احمد فردید استفاده می کند.
wikinoor: حجتی،_محمدباقر