حجت در لغت

[ویکی فقه] حجت به معنای وسیله ی پیروزی بر مخالف در استدلال می باشد.
حجت ، در لغت عبارت است از هر آنچه که صلاحیت دارد در استدلال بر ضد خصم به آن تمسک و به وسیله آن علیه دیگری احتجاج شود به بیان دیگر ، هر آن چیزی که سبب غلبه و پیروزی بر خصم گردد، در لغت حجت نامیده می شود. برخی از اصولی ها حجیت در باب قطع و ظن را به معنای لغوی آن گرفته و برخی دیگر آن را نپذیرفته اند .

اثر حجت
حجت یا باعث ابطال استدلال خصم و اسکات ـ محکوم شدن و سکوت ـ او و یا باعث پذیرش عذر دارنده حجت و معذوریت او می شود .

مستندات مقاله
سبحانی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص۲۱.
اصول الفقه، ج۲، ص۱۸.
...