حجت الاسلام و المسلمین: [ اصطلاح آخوندی] به طلاب معممی که درس خارج می خوانند یا تدریس سطح می کنند گفته می شود.
هرچند اطلاق این دست القاب مبنای دقیقی ندارد، اما به طور کلی به فضلایی که رتبهٔ درسی بالایی داشته باشند و مشغول خواندن دروس خارج باشند، و مسن باشند، اما هنوز به درجهٔ اجتهاد نرسیده باشند، گفته می شود. این لقب بالاتر از «ثقه الاسلام» و «حجت الاسلام و پایین تر از «آیت الله»[۲] و «آیت الله العظمی» است.