حجاره ٔکریمه. [ ح ِ رَ / رِ ی ِ ک َ م َ / م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنگ بهادار. رجوع به احجار کریمه شود: و قد استعمل العباسیون الحجارة الکریمة کمایستعمل الحوالات المالیة الیوم. ( نشؤ اللغة العربیة ص 93 ).
