حجاب شیرازی

لغت نامه دهخدا

حجاب شیرازی. [ ح ِ ب ِ ] ( اِخ ) فتحعلی پسر محمد جعفر شاعر، خطاط شیراز. وی در 1269 هَ. ق. درگذشت و به بقعه شاه چراغ مدفون گشت. ( الذریعه ج 9 ص 232 از آثار عجم ص 544 ). و در نمونه خطوط خوش کتابخانه شاهنشاهی ص 153 و 155 دو نمونه از خط نستعلیق او را آورده اند که اینک گراور یکی از آنها را می بینید:

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
خطاط، مذهب و شاعر، متخلص به حجاب. وی شاگرد وصال شیرازی بود. در سال 1266 ق با پسران وصاف به هندوستان رفت و دو سال بعد به شیراز بازگشت. حجاب انواع نستعلیق را از شش دانگ تا غبار استوار و عالی می نوشت و در سرودن شعر نیز مهارت داشت.
صاحب «حدیقه الشعراء» آورده: «... در رسوم شاعری هم بین الاقران ممتاز بود. دیوانش قریب شش هزار بیت است...»، او در شیراز درگذشت و در بقعه ی شاهچراغ دفن شد. از خطوط تذهیبی وی اثر رقم داری دیده نشده است. از آثار او: یک نسخه شش دفتر «مثنوی» مولانا به قلم کتابت خفی عالی، با رقم: «تمت الکتاب... کتبه فتح علی الشیرازی المتخلص به حجاب، سنه ی 1263»؛ یک نسخه «لوایح» جامی به قلم نیم دو دانگ خوش، با رقم: «...اقل الکتاب فتح علی الشیرازی متخلص به حجاب تحریر نمود...»؛ یک نسخه «تاریخ معجم» به قلم نیم دودانگ خوش، با رقم: «...اقل الکتاب فتح علی الحجاب، گردید» و چند قطعه ی دیگر که در احوال و آثار خوشنویسان» به آنها اشاره شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس