حجاب اجباری در ایران از ۱۸ مرداد ۱۳۶۲ و توسط مجلس شورای اسلامی با تصویب قانون مجازات اسلامی، برای عدم رعایت حجاب در معابر عمومی و تعیین مجازات عملی شد. برخی با ضرورت بحث حجاب مخالفند، زیرا، آن را مسئله ای فردی می دانند نه جمعی. آنان می گویند در ابتدای انقلاب ۱۳۵۷ نیز مسئله اجباری کردن حجاب محل اختلاف میان علما گردید. از نظر بعضی از مخالفان، اجبار حجاب وجه شرعی ندارد و در قرآن هم اشارهٔ روشنی به آن نشده است. برخی از محققان بر این نظر هستند که از نظر تاریخی پوشش سر زنان یک پدیده ایرانی بوده است که پس از فتح ایران توسط اعراب مسلمان به آنها هم سرایت کرده است. با اینحال نقوش برجا مانده از زنان حکومتی مانند پوران دخت پادشاه ساسانی که گیسوانش حتی در محیط کوچک سکه اش نمایان است.
... [مشاهده متن کامل]
تا زنان غیرحکومتی مثل دیوارنگاره زن ساسانی یا تندیس های برهنه ساسانی در حاجی آباد داراب و سایر تندیس های برهنه که از نابودی تنگ نظران در امان ماندند خلاف این ادعاها را نشان می دهد و به نظر میرسد تبلیغ حجاب در ایران باستان به نوعی پروپاگاندای حکومت جمهوری اسلامی برای مشروع جلوه دادن اعمال حجاب اجباری در زمان حال باشد.
پس از اینکه در تاریخ دوم مهرماه سال ۱۳۹۸، عربستان سعودی قانون حجاب اجباری را لغو و آزادی عمل زنان در پوشش را به رسمیت شناخت، جمهوری اسلامی ایران و امارت طالبان به تنها حکومتی رسمی ای بدل شد که به حجاب اجباری معتقد است و آن را مانند قانون اجرا می کند که مجازات تخطی از آن نیز تا ۷۲ ضربه شلاق و حبس می باشد.
از همان روزهای ابتدایی اعلام حجاب اجباری در ایران، به ویژه در تظاهرات ۱۷ اسفند ۱۳۵۷، مخالفت ها و تلاش های زیادی از طرف گروه های مختلف سیاسی و برخی زنان و مردان ایرانی شکل گرفت؛ مخالفت هایی که در امتداد تلاش بلندمدت زنان ایرانی برای احقاق حقوق شان در جنبش زنان ایران از ابتدای مشروطه بود. با این حال، علاوه بر برخی از گروه های مذهبی، حجاب اجباری، با هدف «مبارزه با امپریالیسم»، مورد تأیید و همراهی بسیاری از احزاب و گروه های چپ گرا مانند حزب توده و سازمان چریک های فدائیان خلق ( اکثریت ) قرار گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
تا زنان غیرحکومتی مثل دیوارنگاره زن ساسانی یا تندیس های برهنه ساسانی در حاجی آباد داراب و سایر تندیس های برهنه که از نابودی تنگ نظران در امان ماندند خلاف این ادعاها را نشان می دهد و به نظر میرسد تبلیغ حجاب در ایران باستان به نوعی پروپاگاندای حکومت جمهوری اسلامی برای مشروع جلوه دادن اعمال حجاب اجباری در زمان حال باشد.
پس از اینکه در تاریخ دوم مهرماه سال ۱۳۹۸، عربستان سعودی قانون حجاب اجباری را لغو و آزادی عمل زنان در پوشش را به رسمیت شناخت، جمهوری اسلامی ایران و امارت طالبان به تنها حکومتی رسمی ای بدل شد که به حجاب اجباری معتقد است و آن را مانند قانون اجرا می کند که مجازات تخطی از آن نیز تا ۷۲ ضربه شلاق و حبس می باشد.
از همان روزهای ابتدایی اعلام حجاب اجباری در ایران، به ویژه در تظاهرات ۱۷ اسفند ۱۳۵۷، مخالفت ها و تلاش های زیادی از طرف گروه های مختلف سیاسی و برخی زنان و مردان ایرانی شکل گرفت؛ مخالفت هایی که در امتداد تلاش بلندمدت زنان ایرانی برای احقاق حقوق شان در جنبش زنان ایران از ابتدای مشروطه بود. با این حال، علاوه بر برخی از گروه های مذهبی، حجاب اجباری، با هدف «مبارزه با امپریالیسم»، مورد تأیید و همراهی بسیاری از احزاب و گروه های چپ گرا مانند حزب توده و سازمان چریک های فدائیان خلق ( اکثریت ) قرار گرفت.
