حثفر

لغت نامه دهخدا

حثفر. [ ح ُ ف ُ ]( ع اِ ) دردی روغن و جز آن که به تک نشیند. حثلب. حثلم. || مال نبهره و بلایه. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس