حثا

لغت نامه دهخدا

حثا. [ ح ِ ] ( اِخ ) موضعی به شام در گفته عدی بن رقاع :
یا من رای برقاً ارقت بضوئه
امسی تلالاً فی حوارکه العلی
فاصاب أیمنه المزاهر کلها
و اقتم أیسره أثیدة فالحثا.
( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس