حتک
لغت نامه دهخدا
حتک. [ ح َ ] ( ع اِ ) پرهای گردن شترمرغ.
حتک. [ ح َ ت َ ]( ع اِ ) شترمرغ بچگان یا ریزه آنها. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
حَتک:در جرائم منافی عفت بکار میرود مثل تجاوز به عنف و. . .
هَتک :در دعاوی حقوقی به کار میرود مثل بی حرمتی به شخصی. بی احترامی. فحاشی و. . .
هَتک :در دعاوی حقوقی به کار میرود مثل بی حرمتی به شخصی. بی احترامی. فحاشی و. . .
حَتک:در جرائم منافی عفت بکار مرود مثل تجاوز به عنف و . . .
هَتک:هتاکی و فحاشی . بی احترامی . در دعاوی مدنی بکار میرود
هَتک:هتاکی و فحاشی . بی احترامی . در دعاوی مدنی بکار میرود
حَتْک کردن نسبت به چیزی یعنی نادیده گرفتن و بی احترامی
مانند:به هر چی ضد من بود میکردم حتک حرمت
مانند:به هر چی ضد من بود میکردم حتک حرمت