حتفل

لغت نامه دهخدا

حتفل. [ ح ُ ف ُ ]( ع اِ ) بقیه شوربا یا اشکنه باقی زیر شوربا. دُردروغن. خرّه. || مال ردی و بلایه. || چرک زهدان. || فرومایگان از مردم. || ریزه های گوشت در بن دیگ. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس