حبیش اسدی

لغت نامه دهخدا

حبیش اسدی. [ اَ س َ ] ( اِخ ) وثیمه در کتاب الردة او را یاد کرده گوید: چون طلیحةبن خویلد در بنی اسد ادعای پیغمبری کرد حبیش او را تکذیب و بنی اسد را به دفاع از اسلام تشویق میکرد و اشعاری در این باب سروده و از آن است :
شهدت بان اﷲ لارب غیره
طلیح و ان الدین دین محمد.
پس با دو فرزندش غسّان و عبدالرحمان از بنی اسد جدا شدند. ابن فتحون و ابن اثیر او را استدراک کرده اند ولی اشاره به صحابی بودن یا نبودن او نکرده اند. ( الاصابة ج 2 ص 58 ) ( تنقیح المقال ج 1 ص 254 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس