حبیب یغمایی ( ۱۲۸۰ – ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۳ ) ، پژوهشگر ادبی، روزنامه نگار و شاعر ایرانی معاصر بود.
حبیب یغمایی در سال ۱۲۸۰ خورشیدی در شهرک خور، مرکز ناحیهٔ جندق و بیابانک زاده شد. پدرش حاج میرزا اسدالله منتخب السادات خوری بود. از طرف مادر تبار او به یغمای جندقی می پیوست. منتخب السادات در سال ۱۳۶۳ درگذشت. دوران کودکی حبیب در خور به سر آمد. در مکتب خانه ها نزد ملایان محلی نخست قرآن را آموخت و سپس به کسب دانش های مقدماتی روی آورد. از کودکی طبع موزون او بر همگان آشکار شد و برخی خواسته های خود را به زبان شعر بیان می کرد. دوستان و معاشران حبیب به رغم زندگی در روستایی خرد و کم جمعیت همه اهل فضل و ادیب و شاعر بودند.
... [مشاهده متن کامل]
حبیب هشت سال بیشتر نداشت که در سال ۱۲۸۸ دستجات کاشی به سرکردگی نایب حسین کاشی و پسرش ماشاءالله خان کاشی برای نخستین بار به بیابانک وارد شدند. اینان از جلوی نیروهای مشروطه خواه بختیاری فرار کرده و خود را به این ناحیه رسانده بودند. منتخب السادات و فرزندانش را دستگیر کردند و اموالشان به غارت رفت. ماشاءالله خان که نسبت به پدرش متعادل تر بود چون دانست حبیب یغمایی شاعر است و در امور دیوانی و منشیگری تسلط دارد او را به دبیری خود برگزید و مأمور کرد منظومه ای مفصل در گزارش کارها و لشکرکشی هایش بسراید. این منظومه با نام فتح نامهٔ نایبی که در چند هزار بیت در مدتی کوتاه و به اجبار سروده شده، هر چند از حیث ادبی و هنری واجد ارزش نیست، اما اصیل ترین روایت از ماجراجویی های این گروه آشوبگر است.
حبیب در سال ۱۲۹۵ عازم دامغان شد تا در مدارس آنجا به تحصیل بپردازد و در آنجا نخست در مدرسهٔ ناظمیه به تحصیل مشغول شد. در سال ۱۳۰۰ حبیب یغمایی از دامغان رهسپار تهران شد. نخست در مدرسهٔ آلیانس به تحصیل پرداخت. سپس در دارالمعلمین مرکزی به ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ ادبی مشغول شد. در آنجا از محضر استادان نامی آن روزگار چون ابوالحسن فروغی ( رئیس دارالمعلمین ) و عباس اقبال بهره برد، و عباس اقبال بود که او را به کار نویسندگی و تحقیقات ادبی رهنمون شد. در همین دوره با مجتبی مینوی که او نیز در دارالمعلمین تحصیل می کرد آشنایی یافت. مینوی سال ها بعد به اروپا رفت و زمانی که حبیب یغمایی مجلهٔ یغما را به راه انداخت از همان ابتدا به همکاری با مجهٔ یغما پرداخت چنان که در سالهای نخست در هر شماره، مقاله ای علمی از مجتبی مینوی درج شده است.
حبیب یغمایی در سال ۱۲۸۰ خورشیدی در شهرک خور، مرکز ناحیهٔ جندق و بیابانک زاده شد. پدرش حاج میرزا اسدالله منتخب السادات خوری بود. از طرف مادر تبار او به یغمای جندقی می پیوست. منتخب السادات در سال ۱۳۶۳ درگذشت. دوران کودکی حبیب در خور به سر آمد. در مکتب خانه ها نزد ملایان محلی نخست قرآن را آموخت و سپس به کسب دانش های مقدماتی روی آورد. از کودکی طبع موزون او بر همگان آشکار شد و برخی خواسته های خود را به زبان شعر بیان می کرد. دوستان و معاشران حبیب به رغم زندگی در روستایی خرد و کم جمعیت همه اهل فضل و ادیب و شاعر بودند.
... [مشاهده متن کامل]
حبیب هشت سال بیشتر نداشت که در سال ۱۲۸۸ دستجات کاشی به سرکردگی نایب حسین کاشی و پسرش ماشاءالله خان کاشی برای نخستین بار به بیابانک وارد شدند. اینان از جلوی نیروهای مشروطه خواه بختیاری فرار کرده و خود را به این ناحیه رسانده بودند. منتخب السادات و فرزندانش را دستگیر کردند و اموالشان به غارت رفت. ماشاءالله خان که نسبت به پدرش متعادل تر بود چون دانست حبیب یغمایی شاعر است و در امور دیوانی و منشیگری تسلط دارد او را به دبیری خود برگزید و مأمور کرد منظومه ای مفصل در گزارش کارها و لشکرکشی هایش بسراید. این منظومه با نام فتح نامهٔ نایبی که در چند هزار بیت در مدتی کوتاه و به اجبار سروده شده، هر چند از حیث ادبی و هنری واجد ارزش نیست، اما اصیل ترین روایت از ماجراجویی های این گروه آشوبگر است.
حبیب در سال ۱۲۹۵ عازم دامغان شد تا در مدارس آنجا به تحصیل بپردازد و در آنجا نخست در مدرسهٔ ناظمیه به تحصیل مشغول شد. در سال ۱۳۰۰ حبیب یغمایی از دامغان رهسپار تهران شد. نخست در مدرسهٔ آلیانس به تحصیل پرداخت. سپس در دارالمعلمین مرکزی به ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ ادبی مشغول شد. در آنجا از محضر استادان نامی آن روزگار چون ابوالحسن فروغی ( رئیس دارالمعلمین ) و عباس اقبال بهره برد، و عباس اقبال بود که او را به کار نویسندگی و تحقیقات ادبی رهنمون شد. در همین دوره با مجتبی مینوی که او نیز در دارالمعلمین تحصیل می کرد آشنایی یافت. مینوی سال ها بعد به اروپا رفت و زمانی که حبیب یغمایی مجلهٔ یغما را به راه انداخت از همان ابتدا به همکاری با مجهٔ یغما پرداخت چنان که در سالهای نخست در هر شماره، مقاله ای علمی از مجتبی مینوی درج شده است.
