حبیب بقایی ( زادهٔ ۱۰ خرداد ۱۳۲۹ در شیراز ) سرتیپ خلبان نورثروپ اف - ۵ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و فرمانده آن نیرو در فاصله ۶ بهمن ۱۳۷۳ تا ۶ مرداد ۱۳۸۰ بود. پس از آن وی از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ به عنوان سومین جانشین فرمانده کل ارتش فعالیت می کرد. وی از فرماندهان ارشد نیروی هوایی ارتش در خلال جنگ ایران و عراق محسوب می شود. بقایی هم اکنون از اعضای گروه مشاورین نظامی رهبر جمهوری اسلامی ایران می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
حبیب بقایی در سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز، از پدر و مادری که اهل اسدآباد، ابرکوه، یزد بودند، زاده شد. سال ۱۳۴۸ وارد دانشکده افسری شد. سرلشکر موسی نامجوی از جمله اساتیدش بود. سپس وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن مقدمات آموزش پرواز در ایران، به منظور تکمیل دوره خلبانی به کشور آمریکا اعزام شد. آنگاه پس از اخذ دانشنامه خلبانی به ایران بازگشت و با درجه ستوان دومی در پایگاه چهارم شکاری دزفول به عنوان خلبان هواپیمای اف - ۵ مشغول به خدمت شد.
وی در سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و دو پسر و یک دختر دارد، که هر سه ازدواج کرده اند. بقایی از دوستان نزدیک عباس بابایی بود. سابقه آشنایی آنها به سال ۱۳۵۴ در پایگاه هوایی دزفول باز می گردد. او همچنین در آن سال در پایگاه دزفول با مصطفی اردستانی هم خدمت بوده است و در سال های بعد در پایگاه ششم شکاری بوشهر و پایگاه دوم شکاری تبریز نیز همکاری آنها ادامه داشت. بقایی در دوران دبیرستان نیز با عباس دوران همکلاسی بوده است.
بقایی در آغاز جنگ ایران و عراق در پایگاه دوم شکاری تبریز خدمت می کرد و از آنجا به طور مستمر در عملیات های تلافی جویانه برای انهدام تأسیسات و اهداف نظامی در خاک عراق شرکت می کرد، از جمله اینکه در تاریخ ۱۲ آبان سال ۱۳۵۹ به همراه تعداد دیگری از خلبانان آن پایگاه، با ۲ فروند هواپیمای تایگر اف - ۵ به تأسیسات نفت و گاز و پالایشگاه کرکوک یورش بردند و بخش اعظم تأسیسات مذکور را منهدم کردند. از سال ۱۳۶۲ به عنوان خلبان هواپیمای اف - ۵ و سپس افسر عملیات به پایگاه دزفول منتقل شد. هنگامی که در سال ۱۳۶۳ با تدبیر عباس بابایی، قرارگاه رعد در پایگاه شکاری امیدیه تشکیل شد، بقایی مسئولیت فرماندهی پایگاه امیدیه را برعهده داشت. از جمله دیگر افرادی که در این قرارگاه مستقیماً عملیات های آفندی و پدافندی را طراحی و عملیاتی می کردند، منصور ستاری و علی غلامی بودند. این در حالی بود که تا پیش از آن باید در تهران دربارهٔ عملیات ها تصمیم گیری می شد و سپس با امریه و نامه نگاری و تلفن به اطلاع منطقه می رسید. بقایی از سال ۱۳۶۶ در دزفول به عنوان فرمانده پایگاه چهارم شکاری و فرمانده عملیات منطقه هوایی خوزستان و نماینده قرارگاه پدافند استقرار یافت و این مسئولیت فرماندهی پایگاه تا سال ۱۳۷۳ ادامه پیدا کرد.
... [مشاهده متن کامل]
حبیب بقایی در سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز، از پدر و مادری که اهل اسدآباد، ابرکوه، یزد بودند، زاده شد. سال ۱۳۴۸ وارد دانشکده افسری شد. سرلشکر موسی نامجوی از جمله اساتیدش بود. سپس وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن مقدمات آموزش پرواز در ایران، به منظور تکمیل دوره خلبانی به کشور آمریکا اعزام شد. آنگاه پس از اخذ دانشنامه خلبانی به ایران بازگشت و با درجه ستوان دومی در پایگاه چهارم شکاری دزفول به عنوان خلبان هواپیمای اف - ۵ مشغول به خدمت شد.
وی در سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و دو پسر و یک دختر دارد، که هر سه ازدواج کرده اند. بقایی از دوستان نزدیک عباس بابایی بود. سابقه آشنایی آنها به سال ۱۳۵۴ در پایگاه هوایی دزفول باز می گردد. او همچنین در آن سال در پایگاه دزفول با مصطفی اردستانی هم خدمت بوده است و در سال های بعد در پایگاه ششم شکاری بوشهر و پایگاه دوم شکاری تبریز نیز همکاری آنها ادامه داشت. بقایی در دوران دبیرستان نیز با عباس دوران همکلاسی بوده است.
بقایی در آغاز جنگ ایران و عراق در پایگاه دوم شکاری تبریز خدمت می کرد و از آنجا به طور مستمر در عملیات های تلافی جویانه برای انهدام تأسیسات و اهداف نظامی در خاک عراق شرکت می کرد، از جمله اینکه در تاریخ ۱۲ آبان سال ۱۳۵۹ به همراه تعداد دیگری از خلبانان آن پایگاه، با ۲ فروند هواپیمای تایگر اف - ۵ به تأسیسات نفت و گاز و پالایشگاه کرکوک یورش بردند و بخش اعظم تأسیسات مذکور را منهدم کردند. از سال ۱۳۶۲ به عنوان خلبان هواپیمای اف - ۵ و سپس افسر عملیات به پایگاه دزفول منتقل شد. هنگامی که در سال ۱۳۶۳ با تدبیر عباس بابایی، قرارگاه رعد در پایگاه شکاری امیدیه تشکیل شد، بقایی مسئولیت فرماندهی پایگاه امیدیه را برعهده داشت. از جمله دیگر افرادی که در این قرارگاه مستقیماً عملیات های آفندی و پدافندی را طراحی و عملیاتی می کردند، منصور ستاری و علی غلامی بودند. این در حالی بود که تا پیش از آن باید در تهران دربارهٔ عملیات ها تصمیم گیری می شد و سپس با امریه و نامه نگاری و تلفن به اطلاع منطقه می رسید. بقایی از سال ۱۳۶۶ در دزفول به عنوان فرمانده پایگاه چهارم شکاری و فرمانده عملیات منطقه هوایی خوزستان و نماینده قرارگاه پدافند استقرار یافت و این مسئولیت فرماندهی پایگاه تا سال ۱۳۷۳ ادامه پیدا کرد.
