حبیب اﷲ رشتی

لغت نامه دهخدا

حبیب اﷲ رشتی. [ ح َ بُل ْ لاهَِ رَ ] ( ا خ ) فرزند میرزامحمدعلی رشتی اصولی ، از شاگردان مبرز شیخ مرتضی انصاری ، و از مراجع تقلید درجه اول شیعه در عراق عرب. ازمجلس درس او شاگردان بسیار بیرون آمده و به مقام اجتهاد نائل گشتند، و او را بر معاصرین وی مانند حاج میرزا حسن شیرازی و حاج میرزا محمدحسین کوهکمری ترجیح میداده اند. تألیفات او: 1- الاجارة، در فروع احکام و قوانین عقد مزبور در حقوق شیعه. در تهران چاپ شده است. 2- اجتماع الامر و النهی ، تحقیقاتی درباره این مسئله اصولی. 3- الامامة. 4- بدایع الافکار در اصول فقه بخش اول آن در تهران چاپ شده است. 5- تقریرات درس شیخ مرتضی انصاری. 6- تقلید اعلم ، در تهران چاپ شده. 7- مسأله غصب ، در تهران چاپ شده. 8- کاشف الظلام فی علم الکلام. 9- شرح کبیر بر شرایعالاسلام. وفات وی شب پنجشنبه 14 جمادی الثانیة سال 1312 هَ. ق. در نجف بوده است. رجوع به الذریعة ج 1 ص 54 و 65 و 122 و 167 و 168 و 193 و 267 و 268 و 269 و ریحانة الادب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس