حبیب اﷲ خراسانی. [ ح َ بُل ْ لاهَِ خ ُ ] ( اِخ ) میرعلی شیر نوائی او را از امیرزادگان و شعراء خراسان شمرده ، و مترجم هروی مجالس النفائس نام پدر او را میرحیدر و مترجم قزوینی میرصدر نامیده. گویند عود را خوب مینواخت و چون قابلیت داشت سرآمد روزگار گشت. این مطلع از اوست : از چه در شام غمت عالم بچشمم شد سیاه گر نمرد از صرصر آهم چراغ مهر و ماه. رجوع به ترجمه مجالس النفائس چ تهران سال 1320 هَ. ق. ص 112 و 284 شود.
