حبیب الله ثابت پارسال

[ویکی فقه] حبیب اللّه ثابت پاسال، سرمایه دار و بازرگان بهائی و مؤسس تلویزیون ایران بود.
در ۱۲۸۲ ش در تهران ، در خانواده ای که از طرف پدر به بهائیت منتسب بود، متولد شد. به گفته دِلدَم، پدرش ابتدا یهودی بود و بعدها بهائی شد. ثابت تحصیلات ابتدایی را در مدرسه های تربیت و سن لویی تهران به پایان رساند. تحصیلات دبیرستانی را نیمه تمام گذاشت و در دکان دوچرخه سازی به کار مشغول شد و مدتی نیز مسافرکشی کرد. اندکی بعد توسط دایی اش، که معاون وزیر پست و تلگراف بود، امتیاز حمل مرسولات پستی شمال کشور را به دست آورد. سپس با حمایت مرکز بهائیان ایران، چند دستگاه اتومبیل و کامیون خرید و تا آن جا پیش رفت که اداره امور حمل مرسولات پستی سراسر کشور را بر عهده گرفت. از آن پس، با سرمایه ای که بهائیان در اختیارش نهادند به فروش ماشین آلات نجاری مشغول شد و کارخانه های مبل ثابت را راه اندازی کرد. این نخستین گام در صنعتی کردن نجاری در ایران بود. ثابت در خلال جنگ جهانی دوم به امریکا رفت و در آن جا به صدور لباسهای کهنه و دست دوم به ایران پرداخت و از این راه سود فراوانی برد. او سپس در اواخر ۱۳۲۰ ش به دعوت «جامعه بهائیان ایران» چندین بار به ایران آمد و همکاری نزدیکی را با «شرکت امنای ایران» (وابسته به جامعه بهائی) آغاز کرد و به نمایندگی از آنان، کار تجارت و گرفتن امتیاز نمایندگی از کارخانه های خارجی در ایران را پیگیری کرد. وی از اوایل دهه ۱۳۳۰ ش در ایران مستقر شد و دوره جدید فعالیتهای اقتصادی و تجاری خود را پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، در مقام نماینده تام الاختیار بهائیان، آغاز کرد.
بزرگ ترین سرمایه دار
در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی (۱۳۲۰ـ۱۳۵۷ ش)، وی یکی از بزرگ ترین سرمایه داران ایران شد، چنانکه برخی او را بزرگ ترین سرمایه دار ایران، بعد از شاه ، با مالکیت ده درصدِ همه چیز ایران می دانستند. برخی از شرکتها و مؤسساتی که وی مالک آن ها بود یا در آن ها سهام داشت، عبارت اند از: بانک ایران و انگلیس ، بانک ایران و خاورمیانه ، بانک صنعتی ایران، بانک توسعه صنعت و معدن ایران، مؤسسات تولیدی و تجاری پپسی کولا، سیمان مشهد، پلاسکوکار، جنرال تایر و رابر، ایران فارواگ، سیکاب، و فرانس پیک. همچنین نمایندگی خودرو دوج، چند نوع تلویزیون و یخچال ، کارخانه های بزرگ لاستیک سازی گودریچ و چندین کارخانه قند را داشت. وی صاحب ۴۱ شرکت بازرگانی بود که حدود ده هزار تن در آن ها کار می کردند. قصر ثابت در تهران، که به تقلید از قصر تریانون کوچک در ورسای ساخته شده بود، پانزده میلیون دلار ارزش داشت. در عین حال، او همواره اظهار می کرد که در خانواده ای فقیر رشد کرده و موقعیت کنونی اش را با سعی و پشتکار خودش به دست آورده است.
مناسبات دوستانه
ثابت در طول زندگی خود، به ویژه از ۱۳۳۲ ش به بعد، با خاندان پهلوی (ازجمله شمس واشرف، دو خواهر محمدرضاشاه) و شخص شاه، و شخصیتهای مهم سیاسی ایران، از جمله عبدالکریم ایادی، پزشک مخصوص دربار و منسوب به بهائیت، مناسبات دوستانه ای داشت که همین امر زمینه رشد سریع او را فراهم کرد و سبب شد منابع سرمایه گذاری او به بهترین نحو تأمین شود. وزارت اقتصاد نیز، به دستور دربار، تسهیلات گسترده ای در اختیار ثابت قرار داد ثابت با نخست وزیران وقت، از جمله حسین علاء و امیرعباس هویدا ، نیز مناسبات دوستانه داشت و بنا بر بعضی شواهد، آنان در برخی از شرکتهای ثابت سهام داشتند. وی همچنین به شاه و شخصیتهای سیاسی و غیرسیاسی کمکهای مالی زیادی می کرد، به ویژه در برگزاری جشنهای ۲۵۰۰ ساله، تأمین کننده اصلی هزینه ها بود.
ایجاد فرستنده تلویزیون
...