حبیب الله ثابت ( ۱۲۸۲ تهران - ۱ اسفند ۱۳۶۸ لس آنجلس ) که به ثابت پاسال معروف است. بازرگان، صنعت گر و کارآفرین ایرانی و از اعضای محفل بهائیان ایران در دوران شاهنشاهی پهلوی است. حبیب الله ثابت با آوردن تکنولوژی های روز دنیا و گرفتن نمایندگی شرکت های خارجی و تأسیس کارخانه های متعدد، کمک بزرگی به مدرن و صنعتی شدن ایران کرد. او پایه گذار نخستین سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران و اولین کارخانه صنعتی مُبل ایران و کارخانه پپسی کولا بود.
... [مشاهده متن کامل]
او در سال ۱۲۸۲ خورشیدی در تهران، در خانواده ای بهائی و اهل کاشان زاده شد. به نوشته اسکندر دلدم پدرش، عبدالله ثابت، در آغاز یهودی بود و بعداً بهائی شد. او تحصیلات نداشت ولی یک تاجر پارچهٔ زیرک و سخت کوش بود. مادرش، کشور ارجمند ثابت، از خانوادهٔ پزشکان برجسته بودند. خانوادهٔ ثابت از نظر مالی ضعیف بود، با این حال پدر و مادرش او و خواهرش را به مدرسهٔ بهایی تربیت و سپس مدرسهٔ سن لویی تهران برای تحصیل فرستادند، مدرسه ای فرانسوی که عموماً فرزندان اشراف در آن ثبت نام می کردند. از آن جا که وضع مالی وی از سایرین پایین تر بود برای تأمین هزینه های تحصیل، با هماهنگی مدیران مدرسه و موافقت غلامحسین مصدق فرزند محمد مصدق قرار شد که وی به منزل مصدق رفته و درس هایشان را مرور کنند و در عوض مبلغ ۶۰ ریال به عنوان کمک هزینه تحصیلی به وی بپردازند.
حبیب الله ثابت توسط یکی از دوستانش با دختری در شهر رشت به نام بهاره باقروف ( خمسی ) آشنا شد و با وی ازدواج کرد. این ازدواج که در ابتدا وجه های منطقی و حساب شده داشت، مبدل به زندگی عاشقانه گردید و تا پایان عمر ثابت، به طول انجامید. بیشترین زمانی که از همسرش جدا بود، دو شب بود که طی سفری به مسکو یکی از همراهان محمدرضا شاه پهلوی بود.
آن ها صاحب دو فرزند پسر ایرج ( ۱۳۰۹–۱۳۹۲ ) و هرمز ( ۱۳۱۴ - ) شدند.
وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس تربیت و مدرسه سن لویی تهران انجام داد؛ و تابستان در یک دکان دوچرخه سازی متعلق به محمدتقی تام از بهاییان تهران کار کرد و پس از چندی به پیشنهاد او در سال ۱۲۹۸ شعبه ای از مغازهٔ دوچرخه سازی و تعمیر آن به مدیریت ثابت در خیابان شمیران مقابل خیابان دولت راه اندازی کرد. که در آخر هفته به کسانی که برای تفریح به شمیران و قلهک می رفتند دوچرخه کرایه می دادند تا به تهران برگردند. در کنار محمدتقی تام رانندگی و مکانیکی آموخت و باز به پیشنهاد او محمدتقی تام یک کامیون کوچک را تبدیل به اتوموبیل حمل مسافر کرد که در تابستان تهرانی ها را از میدان توپخانه به قلهک و تجریش می برد. در سن ۱۸ سالگی در حالی که هنوز مشغول تحصیل بود با پولی که از کار در دوچرخه سازی به دست آورده بود، یک خودروی سواری فورد خرید و به نقل و انتقال مسافر از توپخانه به قلهک و سپس در مسیرهای خارج شهر پرداخت. وی بعدها با مشاهدهٔ تعداد روزافزون مسافرانی که برای زیارت به عراق و کربلا می رفتند، به نقل و انتقال مسافر در مسیرهای دورتر پرداخت و به بغداد و بیروت رفت و از آنجا به فلسطین و با شوقی افندی که در آن زمان مدیریت و رهبری جامعهٔ بهایی را به عهده داشت دیدار کرد. وی در این سفر یک سواری دیگر از بیروت خرید و توانست به دوبرابر قیمت آن را در تهران بفروشد، او این کار را بارها تکرار کرد و بعدها به فرانسه و ایتالیا برای آشنایی با کارخانجات ماشین سازی سفر نمود. در سال ۱۹۳۶، ثابت به فرانسه مسافرت کرد. او دو دستگاه کامیون در فرانسه خرید و پس از بازگشت به ایران، اولین شرکت حمل و نقل مدرن را در ایران با نام «ادارهٔ حمل و نقل ثابت» تأسیس نمود. با کمک دایی خود که معاون وزیر پست و تلگراف بود، موفق به اخذ امتیاز حمل مرسولات پستی شمال کشور شد که پیش از آن با الاغ انجام می گرفت. در سال های بعد، به دلیل حسن انجام وظیفه، امتیاز مرسولات پستی شهرهای دیگری نیز به وی واگذار گردید.
... [مشاهده متن کامل]
او در سال ۱۲۸۲ خورشیدی در تهران، در خانواده ای بهائی و اهل کاشان زاده شد. به نوشته اسکندر دلدم پدرش، عبدالله ثابت، در آغاز یهودی بود و بعداً بهائی شد. او تحصیلات نداشت ولی یک تاجر پارچهٔ زیرک و سخت کوش بود. مادرش، کشور ارجمند ثابت، از خانوادهٔ پزشکان برجسته بودند. خانوادهٔ ثابت از نظر مالی ضعیف بود، با این حال پدر و مادرش او و خواهرش را به مدرسهٔ بهایی تربیت و سپس مدرسهٔ سن لویی تهران برای تحصیل فرستادند، مدرسه ای فرانسوی که عموماً فرزندان اشراف در آن ثبت نام می کردند. از آن جا که وضع مالی وی از سایرین پایین تر بود برای تأمین هزینه های تحصیل، با هماهنگی مدیران مدرسه و موافقت غلامحسین مصدق فرزند محمد مصدق قرار شد که وی به منزل مصدق رفته و درس هایشان را مرور کنند و در عوض مبلغ ۶۰ ریال به عنوان کمک هزینه تحصیلی به وی بپردازند.
حبیب الله ثابت توسط یکی از دوستانش با دختری در شهر رشت به نام بهاره باقروف ( خمسی ) آشنا شد و با وی ازدواج کرد. این ازدواج که در ابتدا وجه های منطقی و حساب شده داشت، مبدل به زندگی عاشقانه گردید و تا پایان عمر ثابت، به طول انجامید. بیشترین زمانی که از همسرش جدا بود، دو شب بود که طی سفری به مسکو یکی از همراهان محمدرضا شاه پهلوی بود.
آن ها صاحب دو فرزند پسر ایرج ( ۱۳۰۹–۱۳۹۲ ) و هرمز ( ۱۳۱۴ - ) شدند.
وی تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس تربیت و مدرسه سن لویی تهران انجام داد؛ و تابستان در یک دکان دوچرخه سازی متعلق به محمدتقی تام از بهاییان تهران کار کرد و پس از چندی به پیشنهاد او در سال ۱۲۹۸ شعبه ای از مغازهٔ دوچرخه سازی و تعمیر آن به مدیریت ثابت در خیابان شمیران مقابل خیابان دولت راه اندازی کرد. که در آخر هفته به کسانی که برای تفریح به شمیران و قلهک می رفتند دوچرخه کرایه می دادند تا به تهران برگردند. در کنار محمدتقی تام رانندگی و مکانیکی آموخت و باز به پیشنهاد او محمدتقی تام یک کامیون کوچک را تبدیل به اتوموبیل حمل مسافر کرد که در تابستان تهرانی ها را از میدان توپخانه به قلهک و تجریش می برد. در سن ۱۸ سالگی در حالی که هنوز مشغول تحصیل بود با پولی که از کار در دوچرخه سازی به دست آورده بود، یک خودروی سواری فورد خرید و به نقل و انتقال مسافر از توپخانه به قلهک و سپس در مسیرهای خارج شهر پرداخت. وی بعدها با مشاهدهٔ تعداد روزافزون مسافرانی که برای زیارت به عراق و کربلا می رفتند، به نقل و انتقال مسافر در مسیرهای دورتر پرداخت و به بغداد و بیروت رفت و از آنجا به فلسطین و با شوقی افندی که در آن زمان مدیریت و رهبری جامعهٔ بهایی را به عهده داشت دیدار کرد. وی در این سفر یک سواری دیگر از بیروت خرید و توانست به دوبرابر قیمت آن را در تهران بفروشد، او این کار را بارها تکرار کرد و بعدها به فرانسه و ایتالیا برای آشنایی با کارخانجات ماشین سازی سفر نمود. در سال ۱۹۳۶، ثابت به فرانسه مسافرت کرد. او دو دستگاه کامیون در فرانسه خرید و پس از بازگشت به ایران، اولین شرکت حمل و نقل مدرن را در ایران با نام «ادارهٔ حمل و نقل ثابت» تأسیس نمود. با کمک دایی خود که معاون وزیر پست و تلگراف بود، موفق به اخذ امتیاز حمل مرسولات پستی شمال کشور شد که پیش از آن با الاغ انجام می گرفت. در سال های بعد، به دلیل حسن انجام وظیفه، امتیاز مرسولات پستی شهرهای دیگری نیز به وی واگذار گردید.
