حبیب الله بدیعی ( زادهٔ ۴ فروردین ۱۳۱۲ در ازان ده سوادکوه – درگذشتهٔ ۲۷ مهر ۱۳۷۱ در تهران ) ، موسیقی دان و نوازندهٔ ویلن اهل ایران بود.
او از سال ۱۳۲۹ به عنوان تکنواز با برنامه موسیقی ارتش همکاری کرد و سال بعد بود که رسماً وارد ارکستر ابراهیم منصوری شد. حبیب الله بدیعی در سال ۱۳۳۱ در فیلم «ولگرد» صدای قوامی و شمس را با ویلن همراهی کرد. در سال های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ ارکستر کوچکی تشکیل داد که خوانندهٔ آن شمس بود. همکاری هنری وی با شمس بالاخره منجر به ازدواج این دو شد. ازدواجی که حواشی بسیار داشت و سرانجام به طلاق انجامید.
... [مشاهده متن کامل]
این ارکستر تا پایان سال ۱۳۳۶ هر شب جمعه برنامهٔ رادیویی داشت. یک سال بعد وی وارد برنامه گلها شد و با خوانندگانی چون مرضیه، الهه، پوران، دلکش و رؤیا و شمس همکاری کرد. وی حدود ۲۰۰ آهنگ ساخته است که یکی از معروف ترین آن ها کعبه دل ها با صدای الهه است.
حبیب الله بدیعی در ۴ فروردین ۱۳۱۲ در روستای ازان ده از توابع شهرستان سوادکوه متولد شد. دو ساله بود که پدرش سواد کوه را ترک و در شهر ساری اقامت گزید و به کار فلاحت و تجارت پرداخت. در سن ۸ سالگی به همراه خانوادهٔ خود به تهران آمد و مقیم این شهر شد.
در ساری برادر بزرگ حبیب برای خود ویولنی تهیه کرده و نزد یک نوازنده ارمنی به فراگرفتن ویولن مشغول می شود ولی بعد از دو سال از ادامهٔ کار خسته شده و نواختن ویولن را ترک می کند. در این زمان حبیب گهگاهی بدون اجازه و دور از چشم برادر مشتاقانه دستی به آرشهٔ ویلن برده و نغمات دلنشینی به گوش می رساند. این عمل از دید برادر مخفی نماند و وقتی علاقهٔ شدید او را نسبت به موسیقی می بیند ویولن را به او هدیه می کند.
پدر و مادرش که به تعلیم و تربیت وی مانند سایر فرزندان خود علاقه مند بودند، بر تحصیلات او نظارت دقیق داشتند و او تا اخذ لیسانس از دانشکده علوم، تمام مراحل تحصیلی را با موفقیت به پایان رسانید.
سال ۱۳۲۶ بود که حبیب نوجوان پس از مدتی تمرین نزد خود به کلاس لطف الله مفخم پایان می رود. لطف الله مفخم پایان یکی از شاگردان ابوالحسن صبا بود چنان که اغلب ردیفهای صبا به خط و اهتمام این هنرمند نوشته و چاپ شده است. وی مدت سه سال حبیب الله بدیعی را در فراگیری ردیف های صبا تعلیم می دهد. بدیعی رفته رفته چنان پیشرفتی در کار موسیقی حاصل می کند که در سال ۱۳۲۹ یعنی پس از چهار سال نوازندگی به عنوان سولیست در برنامهٔ رادیو ارتش به نواختن ویلن مشغول می شود. پس از دو سال در سال ۱۳۳۱ به کلاس ابوالحسن صبا می رود و مدت دو سال دورهٔ تکمیلی آوازها را نزد او به پایان می رساند. در همین زمان که نزد صبا به فراگیری مشغول بود مدت دو سال نیز نزد یکی از مدرسان موسیقی کلاسیک، با نام جینگوزیان که از ارامنه قفقاز بود دوره می بیند.
او از سال ۱۳۲۹ به عنوان تکنواز با برنامه موسیقی ارتش همکاری کرد و سال بعد بود که رسماً وارد ارکستر ابراهیم منصوری شد. حبیب الله بدیعی در سال ۱۳۳۱ در فیلم «ولگرد» صدای قوامی و شمس را با ویلن همراهی کرد. در سال های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ ارکستر کوچکی تشکیل داد که خوانندهٔ آن شمس بود. همکاری هنری وی با شمس بالاخره منجر به ازدواج این دو شد. ازدواجی که حواشی بسیار داشت و سرانجام به طلاق انجامید.
... [مشاهده متن کامل]
این ارکستر تا پایان سال ۱۳۳۶ هر شب جمعه برنامهٔ رادیویی داشت. یک سال بعد وی وارد برنامه گلها شد و با خوانندگانی چون مرضیه، الهه، پوران، دلکش و رؤیا و شمس همکاری کرد. وی حدود ۲۰۰ آهنگ ساخته است که یکی از معروف ترین آن ها کعبه دل ها با صدای الهه است.
حبیب الله بدیعی در ۴ فروردین ۱۳۱۲ در روستای ازان ده از توابع شهرستان سوادکوه متولد شد. دو ساله بود که پدرش سواد کوه را ترک و در شهر ساری اقامت گزید و به کار فلاحت و تجارت پرداخت. در سن ۸ سالگی به همراه خانوادهٔ خود به تهران آمد و مقیم این شهر شد.
در ساری برادر بزرگ حبیب برای خود ویولنی تهیه کرده و نزد یک نوازنده ارمنی به فراگرفتن ویولن مشغول می شود ولی بعد از دو سال از ادامهٔ کار خسته شده و نواختن ویولن را ترک می کند. در این زمان حبیب گهگاهی بدون اجازه و دور از چشم برادر مشتاقانه دستی به آرشهٔ ویلن برده و نغمات دلنشینی به گوش می رساند. این عمل از دید برادر مخفی نماند و وقتی علاقهٔ شدید او را نسبت به موسیقی می بیند ویولن را به او هدیه می کند.
پدر و مادرش که به تعلیم و تربیت وی مانند سایر فرزندان خود علاقه مند بودند، بر تحصیلات او نظارت دقیق داشتند و او تا اخذ لیسانس از دانشکده علوم، تمام مراحل تحصیلی را با موفقیت به پایان رسانید.
سال ۱۳۲۶ بود که حبیب نوجوان پس از مدتی تمرین نزد خود به کلاس لطف الله مفخم پایان می رود. لطف الله مفخم پایان یکی از شاگردان ابوالحسن صبا بود چنان که اغلب ردیفهای صبا به خط و اهتمام این هنرمند نوشته و چاپ شده است. وی مدت سه سال حبیب الله بدیعی را در فراگیری ردیف های صبا تعلیم می دهد. بدیعی رفته رفته چنان پیشرفتی در کار موسیقی حاصل می کند که در سال ۱۳۲۹ یعنی پس از چهار سال نوازندگی به عنوان سولیست در برنامهٔ رادیو ارتش به نواختن ویلن مشغول می شود. پس از دو سال در سال ۱۳۳۱ به کلاس ابوالحسن صبا می رود و مدت دو سال دورهٔ تکمیلی آوازها را نزد او به پایان می رساند. در همین زمان که نزد صبا به فراگیری مشغول بود مدت دو سال نیز نزد یکی از مدرسان موسیقی کلاسیک، با نام جینگوزیان که از ارامنه قفقاز بود دوره می بیند.
