حبوبی

لغت نامه دهخدا

حبوبی. [ ح َ بو ب َ ] ( اِخ ) سید محمدسعید پسر محمود معروف به حبوبی حسینی. خاندان حبوبی از خانواده های معروف نجف است و خود را از فرزندان حسین بن علی ( ع ) میدانند. مولد وی نجف ، وفات او نیز همانجا در شعبان سال 1333 هَ. ق. بوده است ، اخلاق و ریاضی را نزد میرزا حسین قلی آموخت و فقه و اصول را نزد شیخ محمدحسین کاظمی و پس از مرگ او نزد محمد طه نجف تلمذ کرد و سپس به تدریس پرداخت ودر دارالعلم نجف روشی جدید در تعلیم بوجود آورده و بسیاری از دانشمندان از محضر وی استفاده کردند. دیوان او را شیخ عبداﷲ جوهری تصحیح کرده و به توسط سیدعلی پسر حبوبی در بیروت در 330 صفحه به سال 1331 هَ. ق. منتشر گردیده است. شرح حال او در مقدمه دیوان وی ، و در ریحانةالادب و ج 9 الذریعة بتفصیل آمده است.

فرهنگ فارسی

خاندان حبوبی از خانواده های معروف نجف است و خود را از فرزندان حسین ابن علی (ع ) می دانند

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حبوبی (ابهام زدایی). حبوبی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • سید محمدسعید حبوبی، حَبّوبی، محمدسعید، مشهور به حَبّوبی کبیر، فقیه و شاعر امامی و یکی از رهبران جهاد عراق با انگلیسی ها• حسن بن حارث خوارزمی حبوبی، حُبوبی، ابوعلی حسن بن حارث خوارزمی، ریاضی دان، فقیه و قاضی ایرانی فعال در نیمه دوم سده چهارم • سیدعلی حبوبی، در ۱۲۹۶ در نجف به دنیا آمده و خطیب و شاعر معروف و یکی از بزرگان خاندان حبوبی در نجف• سیدمحمود حبوبی، شاعری بزرگ و وطن دوست و یکی از بزرگان خاندان حبوبی در نجف و حقوقدان و شاعر• سیدعبدالغنی حبوبی، از خاندان حبوبی از خانواده های معروف نجف برادر سیدمحمود حبوبی مؤلف کتاب دیمقراطیة و سلام
...

پیشنهاد کاربران

بپرس