حبهالقلب

لغت نامه دهخدا

( حبةالقلب ) حبةالقلب. [ ح َب ْ ب َ تُل ْ ق َ ] ( ع اِ مرکب ) نقطه سیاه دل. خون دل. دانه دل. حبه دل. یا آنچه سیاه است در دِل. ( منتهی الارب ). مهجة. سویداء. ثمرةالقلب. تأمور. جلجلان القلب. نقطه ٔدل. سیاهی دل. میان دل. ( مهذب الاسماء ) :
و صولجان بیدی شادن
لایجسر العاشق اَن یذکره
و صولجان الصدغ من خدّه
متخذ حبةَ قلبی کره.
ابوالفتح بستی.
حب لولی گر از شکر باشد
حبةالقلب را ضرر باشد.
اوحدی.
اصابت فلانة حبة قلب فلان ؛ دل او را ربوده است. ( ذیل اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- درون دل سویدائ : (( و ازسبک روحی و محبوبی چون حبه القلب در پرده همه دلها گنجیدی . ) ) ۲- خال و نقطه سیاه دل . ۳- خون لخته شده در قلب که پس از ذبح گوسفند و دیگر دامها در حفره های بطنی قلب آنها دیده میشود سیاهی دل ثمره القلب حبه دل .
خون دل دانه دل

فرهنگ عمید

( حبةالقلب ) = سویدا

پیشنهاد کاربران

اگر تجزیه کنیم میشود دانه قلب که مراد از قلب جهت بزرگ حساب اوردن دانه است که در اصطلاح میشود: در دانه، جگر گوشه

بپرس